Dag 2: het wordt al wat warmer......
Door: Leo
Blijf op de hoogte en volg Leo
24 Oktober 2014 | Frankrijk, Jaunay-Clan
Deadlines halen is iets, wat ik in mijn vakanties nu juist niet wil doen. Ik vind, dat ik dan mijn hoofd moet leegmaken. dat ik vooral dingen doe, die ik leuk vind om te doen.
Afijn, ik slaap vandaag eerst eens lekker uit. Om half acht wacht mij een typisch frans hotelontbijtje, heerlijk. En als ik naar buiten kijk, dan kan ik nu voorgenieten, want het wordt een druilerige dag. Het miezert en het is een graad of negen buiten. Kortom, what more do you want for a day to start with.
Na een rib uit mijn lijf bij IBIS achtergelaten te hebben en de rest van mijn lichaam lekker warm in het motorpak gehesen te hebben, vervolg ik mijn weg. In het begin nog wat voorzichtig want een combinatie van een nat wegdek met gore franse dieseltjes is in mijn ogen geen goede.
Overigens lijkt mijn modificatie aan de Guzzi, de platen voor de treeplanken, aardig te werken, want de voeten voelen heerlijk warm aan.
Ik neem mij voor om in Frankrijk echt tijdig de benzinevoorraad aan te vullen en als ik Amiens nader brandt het lampje al een tijdje, maar geen benzinepomp te zien. Voor alle zekerheid rijd ik de stad in en vraag aan een local of ik ergens kan tanken. Eh non, ah oui: terug en immer gerade aus. Jawel, na een kilometer of 4 kom ik een Total reclamezuil tegen. Precies op mijn route overigens, dus ik had de stad niet hoeven in te rijden, grrr.
De route leid mij over niet al te grote wegen, dat is mooi, maar ook nogal langzaam. Die deadline hé, as dinsdag moet ik in Cadiz zijn voor mijn minicruise. Ik stel mijzelf gerust, want aan het eind van de dag en morgen wacht mij wat grotere wegen.
Tegen half twaalf stop ik voor mijn eerste lunch, een broodje en een colaatje. De uitbater van de typisch franse patatwagen op een parkeerplaats rijdt zelf een of andere Yamaha en vraagt of de BMW mij bevalt. Als hij hoort, dat het een Moto Guzzi is draait hij bij, ziet hij zijn vergissing in en lijkt zelfs te ontdooien. Misschien hebben de Fransen in '40-'45 meer last van de Duitsers gehad, dan van de Italianen. Het antwoord op zijn vraag waar de reis naar toe gaat lijkt hij maar moeilijk te geloven.
Wat later op de dag nader ik een dorpje met de illustere naam Buell en daar ontwaar ik een bedrijf met de twijfelachtige naam Valeo. De startmotor van de Guzzi is namelijk niet van italiaans, maar van franse makelij. Juist: Valeo. Ik stop even om Johan dit via een sms-je te laten weten en ook na deze stop start de Guzzi als "vanouds". Nou ja, hij start.
Om drie uur wacht een 2e lunch, een baguette avec ham en kaas, jammie!
Na deze stop gaat de handvatverwaming uit en moet ik zelfs een paar keer het zonneschempje in de helm gebruiken, zozo...
Ik besluit om tussen 7 en half acht een hotel op te zoeken en om kwart over zeven rijd ik Jaunay-Clan binnen, een voorstadje van Poitiers. Vijf grote witte letters zorgen er voor, dat de Guzzi tot stilstand komt. De hotelier komt er gelijk aan en gebaart mij waar ik de brommer het best kan neerzetten (niet op het grind , maar op een betonnen vloer waar een rolstoel op staat geschilderd). Hij laat mij de daarnaast gelegen hotelkamer zien en we hebben snel een deal. Een aardige vent en een redelijke prijs. Wat later blijkt, het is namelijk donker buiten, dat achter het pand een spoorlijn ligt en ik denk niet dat er veel struiken tussen de bielzen zullen groeien.
Even de benen strekken, op pad naar mijn avondmaal: een pizza!
De 2e dag zit er dus op en de route voor morgen zal mij naar mijn "beloofde land" wijzen: España.
Afijn, ik slaap vandaag eerst eens lekker uit. Om half acht wacht mij een typisch frans hotelontbijtje, heerlijk. En als ik naar buiten kijk, dan kan ik nu voorgenieten, want het wordt een druilerige dag. Het miezert en het is een graad of negen buiten. Kortom, what more do you want for a day to start with.
Na een rib uit mijn lijf bij IBIS achtergelaten te hebben en de rest van mijn lichaam lekker warm in het motorpak gehesen te hebben, vervolg ik mijn weg. In het begin nog wat voorzichtig want een combinatie van een nat wegdek met gore franse dieseltjes is in mijn ogen geen goede.
Overigens lijkt mijn modificatie aan de Guzzi, de platen voor de treeplanken, aardig te werken, want de voeten voelen heerlijk warm aan.
Ik neem mij voor om in Frankrijk echt tijdig de benzinevoorraad aan te vullen en als ik Amiens nader brandt het lampje al een tijdje, maar geen benzinepomp te zien. Voor alle zekerheid rijd ik de stad in en vraag aan een local of ik ergens kan tanken. Eh non, ah oui: terug en immer gerade aus. Jawel, na een kilometer of 4 kom ik een Total reclamezuil tegen. Precies op mijn route overigens, dus ik had de stad niet hoeven in te rijden, grrr.
De route leid mij over niet al te grote wegen, dat is mooi, maar ook nogal langzaam. Die deadline hé, as dinsdag moet ik in Cadiz zijn voor mijn minicruise. Ik stel mijzelf gerust, want aan het eind van de dag en morgen wacht mij wat grotere wegen.
Tegen half twaalf stop ik voor mijn eerste lunch, een broodje en een colaatje. De uitbater van de typisch franse patatwagen op een parkeerplaats rijdt zelf een of andere Yamaha en vraagt of de BMW mij bevalt. Als hij hoort, dat het een Moto Guzzi is draait hij bij, ziet hij zijn vergissing in en lijkt zelfs te ontdooien. Misschien hebben de Fransen in '40-'45 meer last van de Duitsers gehad, dan van de Italianen. Het antwoord op zijn vraag waar de reis naar toe gaat lijkt hij maar moeilijk te geloven.
Wat later op de dag nader ik een dorpje met de illustere naam Buell en daar ontwaar ik een bedrijf met de twijfelachtige naam Valeo. De startmotor van de Guzzi is namelijk niet van italiaans, maar van franse makelij. Juist: Valeo. Ik stop even om Johan dit via een sms-je te laten weten en ook na deze stop start de Guzzi als "vanouds". Nou ja, hij start.
Om drie uur wacht een 2e lunch, een baguette avec ham en kaas, jammie!
Na deze stop gaat de handvatverwaming uit en moet ik zelfs een paar keer het zonneschempje in de helm gebruiken, zozo...
Ik besluit om tussen 7 en half acht een hotel op te zoeken en om kwart over zeven rijd ik Jaunay-Clan binnen, een voorstadje van Poitiers. Vijf grote witte letters zorgen er voor, dat de Guzzi tot stilstand komt. De hotelier komt er gelijk aan en gebaart mij waar ik de brommer het best kan neerzetten (niet op het grind , maar op een betonnen vloer waar een rolstoel op staat geschilderd). Hij laat mij de daarnaast gelegen hotelkamer zien en we hebben snel een deal. Een aardige vent en een redelijke prijs. Wat later blijkt, het is namelijk donker buiten, dat achter het pand een spoorlijn ligt en ik denk niet dat er veel struiken tussen de bielzen zullen groeien.
Even de benen strekken, op pad naar mijn avondmaal: een pizza!
De 2e dag zit er dus op en de route voor morgen zal mij naar mijn "beloofde land" wijzen: España.
-
25 Oktober 2014 - 12:01
Peter Langbroek:
Hoi Leo,
Wil je mijn toevoegen aan je adresboek
Mvg en een fijne reis,
Peter -
25 Oktober 2014 - 13:33
Evelien:
Hoi Leo,
Op naar Spanje!!
Cádiz is een erg mooi stadje. Hopelijk heb je nog even tijd om er door te lopen.
Goede reis!
Evelien -
25 Oktober 2014 - 22:01
Tina En Harm:
Hey Leo,
hartstikke leuk dat je weer een reisverslag maakt. Fijn dat je warme voeten hebt!! En je nieuwe pak ook lekker warm? Hopelijk stijgt de temperatuur met het stijgen van het aantal kilometers.
Slaap lekker en rij voorzichtig.
Harm en tina -
25 Oktober 2014 - 22:35
Leo Van Den Baard:
Peter, is gedaan.
Hoi Eef, ja als ik er op tijd ben, dan bezoek ik de stad zeker.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
