In de boot...

“Een dag zonder motor is een dag niet geleefd”, dit heb ik ooit eens ergens gelezen. Nou, ik vind het klinkklare onzin, want dan heb ik wel heel veel dagen niet geleefd. Hmm, zo beschouwd zit er wel weer een kern van waarheid in. Leef je niet pas, als je iets doet wat je werkelijk graag wil doen. Hoort werken daar bij, het huishouden of shoppen bij de Lidl? Soms wel en soms niet, dus zo bezien klopt er van deze stelling toch wel iets. Geldt dat ook voor vandaag, want ik zit de hele dag (en nacht) nog op zee?
Toch wel hoor, want ik heb de Guzzi gezien en ik heb haar een beetje vertroeteld. Pas laat in de middag begreep ik, dat men een paar keer per dag kort het autodek op mag. Ik neem aan alleen als het zoals nu mooi rustig weer is. Gisteren vond ik de motor veel ruwer dan anders lopen en stationair draaide hij met een wat lager toerental en veel onregelmatiger. Ik was (en inmiddels ben) er van overtuigd, dat de oorzaak gevonden moet worden in de (haar)scheurtjes in de inlaatrubbers (die zitten tussen zeg maar de carburateurs en het inlaatspruitstuk; maakt niet uit hoor, als je dit niets zegt). Ik dacht en weet inmiddels, dat er daar valse lucht aangezogen zal worden. Met lijm heb ik de scheurtjes gedicht en met ductape heb ik de handel versterkt of in ieder geval getracht te versterken. We zullen zien of ik of Ben gelijk zal krijgen. Ik heb er wel vertrouwen in, dat deze noodreparatie het tot thuis zal houden. En zo niet, dan verzin ik er dan wat op. Ik vind de benzinekraan ook er was "vies" uitzien. lijkt wel of hij een beetje lekt. Even afwachten maar.

Vandaag heb ik ook kennis gemaakt met een Duits echtpaar, dat naast een huis aan het Bodenmeer een appartement op Fuerteventura heeft. Zij zijn met de boot, omdat ze hun Berlingo uit Duitsland bij het appartement wilden hebben. Prachtig om te zien, dat deze twee mensen zo hun droom hebben kunnen waar maken. Hij wil, “net als al die andere oude mannetjes”, daar nog een bootje hebben om te gaan vissen (had hij in Duitsland immers ook) en zij vindt tuinieren zo mooi (schön) en daarvoor moet je volgens haar echt niet in de Canaries zijn, maar im Deutschland. Ze straalden gewoon, mooi toch! Zij had overigens nog een mooie theorie over het waarmaken van je dromen. Een Duitse dichter heeft in één van zijn werken over dit fenomeen geschreven en het komt er op neer, dat je bij het nastreven van je dromen niet bang moet zijn, dat je na het bereiken van een droom niets meer te dromen zou hebben, want dromen hebben ook kinderen. Mooi gesproken en ik hoop, dat zij de grote en kleine dromen zo lang mogelijk kunnen blijven nastreven.
Ik heb zelf een mooie droom langzaam in een nachtmerrie zien veranderen en met het vinden van nieuwe dromen heb ik nog steeds vreselijk veel moeite. Allemaal mooie verhalen over verwerken, vermannen en doorgaan, allemaal bullshit. Maar hé, het is vakantietijd en dat is zo’n klein droompje. Lekker op de Guzzi de Europese wereld verkennen is er eigenlijk ook één, waarvan sommigen hebben beweerd, dat deze droom gegarandeerd uiteen zou spatten. Van dat laatste klopt natuurlijk ook (voorlopig dan) geen reet.

Samen met de vegetarische fietser heb ik gecomert, hij aan een zorgvuldig uitgekozen vegetarische maaltijd (volgens hem "altijd lastig aan boord") en ik een pasta, bij toeval vegetarisch, waar echt geen vlees en volgens mij ook geen kruiden in of op heeft gezeten. Ach, het was bij de prijs inbegrepen, dus je mag niet mopperen…. volgens mijn tafelgenoot dan.
Om 11 uur ’s avonds doen we Arrecife op Lanzarote aan en daarna varen we door naar Las Palmas. Apart hoor om ’s avonds om 11 uur aan boord in korte broek aan dek te staan. Ik heb wel een sweater aan moeten doen, omdat mijn gehoest en inmiddels ook geproest er niet echt op achteruit is gegaan.