Waterballet in Spanje

Heel nat en heel koud.
Er vat niet veel meer over deze dag te zeggen. Maar Leo, je hebt toch een nieuw en warm motorpak? Jawel, en dat pak zou ook waterdicht moeten zijn. Vanmorgen dacht ik nog, zou die echt waterdicht zijn? Tja, het is wel goed om dit te weten. Vooraf was ik er niet zeker van en vandaar ook, dat ik het rode (inmiddels al een beetje oranje geworden) regenpak ook heb meegenomen en vandaag zal de eerste keer zijn, dat het nieuwe pak zijn regendoop zal krijgen. Ik doe wel de regenoverwanten over de (zomer)handschoenen aan. Als ik wegrijd druppelt het een beetje, niet noemenswaardig dus. Dat verandert als ik op een grote doorgaande weg zit. Onvoorstelbaar zeg, de hemelsluizen gaan open en in een handomdraai staan de straten blank. Hmm, voelt allemaal een beetje koud aan. Dat is niet zo vreemd natuurlijk, maar mijn overhemd voelt wel heel koud aan. Gewoon doorrijden, je bent een bikkel of je bent een bikkel. Allengs voelt het nog kouder en natter aan, tijd voor een lunchstop en dan kan ik gelijk wat tegenmaatregelen nemen. Het regenpak wordt in ieder geval uit de bagagerol gehaald. Wat blijkt? Alles is goed droog tot aan mijn borst, van onderaf gezie dan. Daarboven is het goed nat geworden. Het overhemd moet er aan geloven, daaronder zit een thermoshirt. Ook dit voelt vochtig aan, maar is niet doorweekt. Zo moet het dan maar, uiteraard nu wel met het regenpak. Daarna zal het nog een paar keer regenen, maar niet zo veel meer als vanmorgen. Natuurlijk. El Guz stoort zich niet aan het weer en bromt vrolijk verder. Als de wegen weer een beetje opdrogen komt de lol ook weer bovendrijven.
Naarmate ik naar het noorden ga, wordt het droger en kouder. Op een gegeven moment zie ik, dat de Spanjaarden de stokken om tijdens de sneeuwperiode de weg te markeren al hebben geplaatst. Hé wacht eens even, ik heb geen sneeuwkettingen bij mij. De temperatuur is meestal af te lezen bij apotheken, zo ook in Spanje. Zucht, 5 graden.
Doordat ik voor vanmorgen de wekker niet had gezet en uiteraard door de regen, haal ik vandaag Pamplona niet en blijf ik steken in Ólvega, een stadje iets ten zuiden van Agreda. Er is hier één hotel en dat ziet er nogal luxe uit. Eigenlijk net iets te luxe voor die arme sloeber, maar voor een keertje mag het wel. Tenslotte ben ik in Spanje, een luxe hotelkamer heb je hier tenslotte voor de prijs van een middelmatig hotelletje in Frankrijk.
Het eten. Tja, ik ben in Spanje en wat er op de menukaart staat…. Ik heb geen idee. Ik google en het hoofdgerecht lijkt op een steak. Nou dan proberen we dat toch. Het voorgerecht is geen probleem, dit kennen wij in het westen ook wel, maar die steak blijkt twee stukken vet met bot te zijn en als je goed zoekt zit er nog wat vleesresten aan. Getverdemme! Wat een gore bende, brrr. Ach, als ik eind van deze week thuis kom heb ik een heerlijk diner verdiend. Ben, heb je al wat geld opzij gelegd?