Frankrijk kan toch leuk zijn

Na een lange dag is het meestal goed slapen en vannacht was daar geen uitzondering op. En als je dan wakker word en je hoort geen regengekletter, nou dan begint de dag niet verkeerd. In La Douce France behoor je de dag met een croissantje te beginnen en daarna is het afrekenen geblazen.
Uiteraard is het ochtendspits in het stadje op het moment, dat ik er vandoor wil gaan. Daar het een klein stadje is, kan ik beter spreken over een ochtendspitsje. Desalniettemin staat het redelijk vast en dan is het handig, dat de Citroën thuis is blijven staan en dat ik met de Guz er langs kan (en mag, volgens mij dan...).
Vandaag blijft het gelukkig droog, al is de wind soms gemeen koud. Ach, ik heb vandaag niet eens het thermo ondergoed aangedaan. Wat een bikkel hé. Vandaag geen snelweg en voor de verandering eens aardig wat kleinere weggetjes, dat is veel leuker rijden. Ik ben eigenlijk nooit een fan van Frankrijk geweest, hetgeen voornamelijk met de drukte te maken zal hebben. Maar eenmaal die drukte uit en als je dan de kleinere wegen en dorpjes bezoekt, dan valt er best met Frankrijk te leven hoor. Leuke dorpjes, die er doorgaans verlaten uit zien. Overigens ook een beetje verlept, maar dat heeft zijn charme vast ook weer.
De lunch dan. In zo’n klein gehucht zie ik een klein bordje staan. Als ik mij niet vergis zullen er op dinsdag hier mosselen te vinden zijn. Wel, het is donderdag en ik ben benieuwd wat ze in de snackbar vandaag serveren. Eerste aanblik: eenvoudige plastic tafels en stoelen. Maakt mij niet uit, als het eten smaakt hoor je mij niet klagen. De barman wijst op het menu, dat ook hier met schoolkrijt te lezen is. Ik kies voor iets als "viande hache”. Als ik aan zo’n tafeltje wil gaan zitten vertelt de goede man, dat het restaurant “la” is. Daar dus. In een achterkamertje. En warempel, daar staan echte tafeltjes met een behoorlijke bezetting, een saladebar en uiteraard staat de TV te tetteren. Het eten? In één woord: lekker!
Ook na de lunch blijft het weer droog met af en toe een zonnetje en een redelijk koude wind. Ik kom door een bosrijk gebied, het bos van Senonches. Een heel mooie omgeving met opvallend veel campings hier. Het is, dat ik nog verder moet rijden vandaag… Na de thee, even opwarmen daar binnen, gaat het nog vrolijk verder, totdat ik in de buurt van Rouen kom. Dit zal de avondspits naar Rouen zijn en ik heb juist gepoogd Rouen te mijden. Blijkbaar hebben de omringende plaatsen er ook last van. Meestal kan ik er hier ook langs, helaas niet altijd. Rond zessen is het al behoorlijk donker en ga ik op zoek naar een camping of een hotel. Campings zijn er volgens mij niet, dan hou je hotels over. In het eerste stadje vraag ik in een bloemenwinkel of hier een hotel te vinden is. Nee, hier niet. Maar in Ménesqueville wel: Hôtel-Restaurant Au relais de la lieure.
Juist, daar ben ik nu en de forelletjes daar zijn oké.