Een lange, lange en warme dag
Door: Leo
Blijf op de hoogte en volg Leo
26 Oktober 2014 | Spanje, Velada
Voor het eerst een verslag gemaakt met de app op de Blackberry. Wennen hoor.
De dag begin ik met een Spaans ontbijtje, een croissant. In deze gelegenheid gooit men de verpakkingen niet op de grond, elders is dit wel gebruikelijk hoor, apart volkje.
De zon schijnt volop, maar het is nog frisjes. Toch besluit ik de motorbroek vandaag bij de thermo voering in de bagagerol te stoppen en na mijn gezicht met zonnecreme ingesmeerd te hebben, plof ik het dorpje uit.
Het eerste uur voelen de benen nog frisjes aan, maar dat zal snel veranderen.
Ik wil nog wat kwijt over de hoofdzaak, over hoe het staat met de route. Nou, ik ben weer terug in Spanje, eenmaal de Pyreneeën uit en als het gedaan is met de grote steden, dan is het heerlijk rijden. Over het algemeen prachtig wegdek, mooi bochtenwerk afgewisseld met flinke rechte stukken, dan weer een lieflijk dorpje (met barretjes...) en altijd heerlijk weer. In t-shirt onder de motorjas is het nog warm, vandaag zie ik ergens 26 graden staan.
Met regelmaat stop ik om te drinken en als ik voor de lunch stop, komt mij de locatie bekend voor. In 2012 heb ik precies hier gestaan voor een gesloten hotel, tegenover het barretje, en een paar kilometer verder herken ik het hotel (waar 's ochtends de rijp op het zadel lag).
De route leid mij soms door zeer kleine en steile dorpsweggetjes, ik moet wel opletten om niet onnodig verkeerd te rijden. Ach, het hoort er allemaal bij.
El Guz is in haar element, ze rijdt heerlijk en geeft geen klap verkeerd. Je zou bijna denken dat ze Japanse trekjes gaat krijgen.
Vandaag wil ik tot ongeveer 650 km van Cadiz eindigen, dan heb ik morgen en dinsdag een makkie. Maar.... dan blijkt de geplande route over een flink stuk onverharde weg te gaan (waarschijnlijk zo'n 40 km), die weg zit ook nog eens vol met diepe gaten en als klap op de vuurpijl schijnt die koperen ploert midden in mijn bakkes (laagstaande zon). Dat wordt niets, terug en omrijden geblazen. Zo wordt het toch laat eer ik vlak voor mijn eindbestemming een hostal ontwaar. Voor een prikkie een heel nette kamer en Francisco is terecht trots op zijn hostal Oliver (in Velada).
In een ander restaurantje probeer ik wat lokaals, gedroogde tomaten salade met tonijn en als hoofdgerecht 6 niet al te pittige worstjes met lekkere gekookte aardappelen. Alles onder het genot van een cerveza en Sevilla - Villa Real.
Hasta manana, mis amigos!
De dag begin ik met een Spaans ontbijtje, een croissant. In deze gelegenheid gooit men de verpakkingen niet op de grond, elders is dit wel gebruikelijk hoor, apart volkje.
De zon schijnt volop, maar het is nog frisjes. Toch besluit ik de motorbroek vandaag bij de thermo voering in de bagagerol te stoppen en na mijn gezicht met zonnecreme ingesmeerd te hebben, plof ik het dorpje uit.
Het eerste uur voelen de benen nog frisjes aan, maar dat zal snel veranderen.
Ik wil nog wat kwijt over de hoofdzaak, over hoe het staat met de route. Nou, ik ben weer terug in Spanje, eenmaal de Pyreneeën uit en als het gedaan is met de grote steden, dan is het heerlijk rijden. Over het algemeen prachtig wegdek, mooi bochtenwerk afgewisseld met flinke rechte stukken, dan weer een lieflijk dorpje (met barretjes...) en altijd heerlijk weer. In t-shirt onder de motorjas is het nog warm, vandaag zie ik ergens 26 graden staan.
Met regelmaat stop ik om te drinken en als ik voor de lunch stop, komt mij de locatie bekend voor. In 2012 heb ik precies hier gestaan voor een gesloten hotel, tegenover het barretje, en een paar kilometer verder herken ik het hotel (waar 's ochtends de rijp op het zadel lag).
De route leid mij soms door zeer kleine en steile dorpsweggetjes, ik moet wel opletten om niet onnodig verkeerd te rijden. Ach, het hoort er allemaal bij.
El Guz is in haar element, ze rijdt heerlijk en geeft geen klap verkeerd. Je zou bijna denken dat ze Japanse trekjes gaat krijgen.
Vandaag wil ik tot ongeveer 650 km van Cadiz eindigen, dan heb ik morgen en dinsdag een makkie. Maar.... dan blijkt de geplande route over een flink stuk onverharde weg te gaan (waarschijnlijk zo'n 40 km), die weg zit ook nog eens vol met diepe gaten en als klap op de vuurpijl schijnt die koperen ploert midden in mijn bakkes (laagstaande zon). Dat wordt niets, terug en omrijden geblazen. Zo wordt het toch laat eer ik vlak voor mijn eindbestemming een hostal ontwaar. Voor een prikkie een heel nette kamer en Francisco is terecht trots op zijn hostal Oliver (in Velada).
In een ander restaurantje probeer ik wat lokaals, gedroogde tomaten salade met tonijn en als hoofdgerecht 6 niet al te pittige worstjes met lekkere gekookte aardappelen. Alles onder het genot van een cerveza en Sevilla - Villa Real.
Hasta manana, mis amigos!
-
28 Oktober 2014 - 00:17
Joyce:
Viajar de regreso veinticuatro años Leo? :-D Buen viaje. -
28 Oktober 2014 - 00:23
J:
Cuarenta y cuatro años...
Quarante-quatre. Ligt mij beter. -
28 Oktober 2014 - 14:40
Evelien:
De zomer is nog niet voorbij in Spanje!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
