Toch weer een camping en nu wel problemen

Vandaag ga ik er vandoor, eerst nog even wat foto’s maken van de mooie omgeving en van die vermaledijde helling. Eenmaal alles weer op- en ingeladen start ik de Guz en tokkel ik, al remmend en dus eigenlijk stapvoets, de heuvel af. Dat gaat gelukkig allemaal goed. Onderweg besluit ik toch maar weer een camping op te zoeken, aan de zuidoost kust verwacht ik ook wat meer zon. In het zuiden van Gran Canaria heb je voor de Engelsen Playa de Ingles, maar hier hebben ze hier ook een variant op: Playa de Americana. Met dien verstande, dat op beide strandjes heel veel Britten te zien zijn. Later vandaag, in een stadje bij de camping, kom ik behoorlijk wat Britten tegen. Zo zie ik een supermarkt met alléén maar Engelse merkartikelen, Engelse kentekens en als ik aan een Spanjaard vraag, waar ik hier in taxi kan vinden antwoordt hij in plat Londons “right behind you, but we both can see no cab there waiting for you”.
Op de snelweg word ik op een gegeven moment ingehaald dus zo’n verlengd personenbusje, maar dat “inhalen”stopt als de helling wat steiler wordt. Als mijnheer mij gvd met zijn debielenbus uiteindelijk voor de helft heeft gepasseerd (ik heb was gas teruggenomen), draait de klootzak alvast mijn baan op. Al vloekend en tierend moet ik in de remmen en met een beetje gas er bij ga ik eens kijken of er achter het stuur werkelijk een garnaal zit, die zich misschien wil verontschuldigen. Welnee hoor, de gewoonste zaak van de wereld. Dan maar wat harder rijden dan die vele personenbusjes blijken te kunnen, lijkt mij veiliger.
Eenmaal op de camping (Camping Montaña Roja) aangekomen staat het tentje snel op zijn plek en dan komt het…. Bij het op slot zetten van de Guz, zie ik dat er langzaam benzine langs het schroefdraad van de benzinekraan stroomt. Dat vraagt vandaag nog een keer om een innerlijke vloek. Ik weet het, ik weet het, het helpt niet. Nee, nou het lucht wel op, want van binnenvetten ga je volgens mij dood. Als ik de kraan iets aandraai….. schiet hij los. Wat nu weer? Gauw er met de hand weer opgedaan, nog even wat – piep, piep – een wc rol er bij gehaald en als de donder op zoek naar een jerrycan of iets vergelijkbaars. Een mooie prullenbak en twee 1,5 liter flessen later is de tank leeg. Jezus, had ik nu maar zo’n choppertje met een 8 litertank, maar nee, Leo moet zo nodig een echte tank van 26 liter op zijn motor willen hebben. Na de tankbeurt van gistereb zal ik zo’n 6 liter hebben verstookt, dan hou je nog een 18-20 liter over (er blijft nog wat in de rechterkant van de tank zitten denk ik). Met een vuilniszak en wat ductape probeer ik de benzine schoon te houden en ik prik wat gaatjes in die zak en één in iedere dop. Wat is er aan de hand? De benzinekraan (van aluminium) zit met een speciale moer (ook van aluminium) aan de stalen tank geschroefd. Het schroefdraad van die moer, dat deel wat op de benzinetank moet komen, is nagenoeg verdwenen. Hoe kan dat nou, ik heb die kraan er nooit af hoeven halen? Volgens mij bestaat die moer uit 2 delen, want – zo zou ik hem misschien construeren – de kraan moet tegen de tank getrokken worden om deze af te kunnen dichten en met dezelfde moer moet je hem ook aan die tank kunnen vastmaken. Daarvoor heeft volgens mij het onderste deel (voor op de benzinekraan) links-schroefdraad en het bovenste deel (om op de tank te monteren) gewoon rechts-schroefdraad. Tja, een typische kwestie van pech hebben. Het lijkt er wel op, dat één van de vorige eigenaren (of een stagiair bij de Moto Guzzi fabriek ooit eens de moer andersom heeft willen monteren en deze zo heeft beschadigd. Tja, en nu? Toevallig heb ik een reserve kraan thuis liggen, sterker nog, ik heb hem pas vlak voor deze vakantie uit de tanktas gehaald om ruimte te besparen. Ik had hem al eens gekocht, omdat hij al eens wat zweette, maar dit kon eenvoudig verholpen worden door de bewuste moer wat aan te draaien. En nu? De lokale smid heeft hem dus niet en Irene en Jo kunnen de kraan niet zo snel in de garage vinden. Teo Lamers kan de moer eventueel opsturen, maar halen we dat op tijd? De ANWB ingeschakeld en uiteindelijk is er een beetje hoop, want in Sante Cruz de Tenerife zou een Guzzi dealer zitten, die wel wat van dit soort moeren moet hebben liggen. Op zijn verzoek stuur ik wat foto’s van de kraan en de moer naar de ANWB, zij zullen hem doorsturen naar Santa Cruz. Ik ben benieuwd. Ondertussen laat ik de wasmachine wat kleding wassen, want een spijkerbroek die stinkt naar benzine…. En uiteraard proost ik later op de dag met een cerveza in de hand.
Ik hoop, dat Santa Cruz morgen een oplossing heeft liggen. Een trechter heb ik gisteren bij die plaatselijke smid al op de kop getikt, dus als de kraan straks weer operationeel is, dan zou er ook weer gereden kunnen worden.

Zoals altijd: no worries unless you should be worried!